Dous rapaciños rifaron, y-estábanse batendo cegos. Un d’iles san e rexo, y-o outro un malpocadiño que choraba. Duas mulleres apartáronos e levaron ó meniño dos choros dándolle bicos. O outro, o san e forte, soilo, vermello de vergonza quedaba sin…
Alexis Karbin loitaba con todo o seu fogo, brincando e batendo sin parar. Canso xa, chegou o istante en que os puños de aceiro de Samuel Kupper iban a mallar a eito n-as meixelas e n-o peito do rapás ruso. Encollido, esperaba o golpe… y-estonces Samuel Kupper veu n-aqueles óllos o óllar de tristura do vello que petara na sua porta y-a loita de desesperación e d’espranza d’a mociña, e lembrouse da sua granxa, as pradeiras, o crego seu amigo, o libro santo, o vento mainiño… E baixou os brazos…
Antón Losada Diéguez
Diario Galego 